Het is groot, het is krom en het is compleet bedekt met zonnepanelen… Het is de Sanyo ‘Solar Ark’; een banaanvormig gebouw dat voorzien is van maarliefst 5000 monokristallijne zonnepanelen. Deze panelen zijn afkomstig van Sanyo’s eigen productielijn, maar voldeden niet aan de kwaliteitseisen die het bedrijf stelt aan zonnepanelen vor op de consumentenmarkt. Het gebouw bevindt zich naast Sanyo’s halfgeleiderfabriek in Gifu, Japan. De panelen zijn verantwoordelijk voor de productie van zo’n 500.000 kWh per jaar; energie die gebruikt wordt om het gebouw van energie te voorzien.
Het vreemde is dat de Solar Ark eigenlijk is voortgekomen uit een grote fout. Een aantal jaren geleden lanceerde Sanyo een groots plan: het bedrijf wilde zijn 50-jarige verjaardag inluiden met de productie van ‘s werelds grootste zonne-installatie (3,4 MW). Sanyo zou zijn beste technologie, een combinatie van kristallijne en dunne-film technologie met een rendement van 15%, gaan inzetten. De plannen belandden echter vanwege een grote productiefout op een zijspoor: een groot aantal geleverde monokristallijne zonnepanelen voldeed achteraf niet aan de specificaties en leverde te weinig energie. Sanyo riep deze panelen terug en kwam zo te zitten met een grote hoeveelheid onverkoopbare zonnepanelen. Uit deze cellen is uiteindelijk de ark geboren.
Het gebouw, met al zijn teruggeroepen monokristallijne cellen, is goed te zien vanaf de hogesnelheids ‘bullet-train’. Tussen de panelen vind je 75.000 computergestuurde LEDs die bij elkaar diverse afbeeldingen en karakters kunnen vormen. In het gebouw zelf vind je een zonne-museum met diverse multimedia-tentoonstellingen, een zonne-laboratorium en ruimtes voor conferenties gerelateerd aan zonne-energie. Van afval naar mooi voorbeeld van de toepassing van zowel recycling als zonne-energie; de solar ark laat zien dat er zelfs voor afgekeurde panelen een functie is.
